Wiśniowy Zmierzch

cockatiel10 · 14-07-2019 09:02:36

Imię: Wiśniowy Zmierzch
Imię w wersji anglojęzycznej: Cherrydusk
Płeć: kotka
Klan: Klan Cienia
Status: jeszcze nienarodzona
Aktualny status w klanie: brak
Status w klanie w trakcie śmierci: prawdopodobnie wojowniczka
Ojciec: chwilowo nie wiadomo
Matka: prawdopodobnie albo Niedźwiedzi Bark, albo Osmalona Skóra
Mentor: chwilowo nie wiadomo
Uczniowie: chwilowo nie wiadomo
Partner: były - Trzcinowy Szum; obecny - Laskowa Gwiazda
Rodzeństwo: chwilowo nie wiadomo
Przyrodnie rodzeństwo: chwilowo nie wiadomo
Przybrane rodzeństwo: chwilowo nie wiadomo
Potomstwo: Żurawinka, Lilijka i Tatarak, piątka kociąt o nieznanych imionach; chwilowo nieznanej liczby, płci i nazwy kocięta z Laskową Gwiazdą
Opis wyglądu:
Ciemnoruda kotka o wiśniowym odcieniu sierści z blado beżowymi łatami i ślicznymi białymi cętkami na grzbiecie. Na tylnych łapach ma krótkie, blado beżowe skarpetki, a na przednich wyróżniające się długie, białe. Prócz tego charakteryzuje się drobnymi, białymi cętkami na twarzy, białym koniuszkiem ogona, białymi koniuszkami uszu, białą łatką na futrze na piersi i białym podbrzuszem. Jej oczy kolorem przypominają ciemny, rozżarzony bursztyn.
Charakter:
Wiśniowy Zmierzch od zawsze była pogodną i trochę wścibską zawadiacką kotką. W swoim klanie cieszy się dużym szacunkiem i reputacją. Wśród innych klanów budzi postrach. Jest pełna energii i zapału do walki. Od czasu gdy zjawił się Trzcinowy Szum zaczęła chodzić z głową w obłokach. Myślała ciągle o swoim ukochanym, o rodzicielstwie, o kociakach i trochę zaniedbywała obowiązki w klanie. Stała się milsza dla innych i mniej niemiła. Potem z pewnych przyczyn, jej zachowanie zmieniło się na pierwotne, z drobnym wyjątkiem - przestała być już tak ufna wobec innych kotów.
Boi się: chwilowo nie wiadomo
Nie lubi: chwilowo nie wiadomo
Lubi: chwilowo nie wiadomo
Historia: (zarys)
Młoda Wisienka rodzi się jako najsłabsze kocię z miotu. Początkowo musi być dodatkowo dokarmiana przez inne karmicielki oraz obowiązkowo musi zażywać mnóstwo ziół wzmacniających. W wieku ok. trzech księżyców dopiero otwiera oczy i podejmuje pierwsze próby chodzenia i czynnego poruszania się, podczas gdy jej rodzeństwo i rówieśnicy już biegają, bawią się i walczą ze sobą nawzajem. Mała kotka rośnie bardzo powoli i jest bardzo chorowita, przez co często trafia do legowiska medyka. Nikt nie wróży jej szczęśliwej przyszłości. Jako ostatnia z miotu, bo dopiero w wieku ośmiu księżyców zostaje mianowana na uczennicę, dostając nowe imię - Wiśniowa Łapa. Zdeterminowana kotka postanawia nadrobić straty. Brata się ze swoim mentorem i prosi go o dodatkowe lekcje, na które mentor chętnie się zgadza. Przez pierwsze trzy księżyce swojego treningu, Wiśniowa Łapa ani odrobinę nie przybliżyła się do poziomu jaki zdążyło już osiągnąć jej rodzeństwo, jednak nie przejmuje się tym i wytrwale ćwiczy dalej. W wieku trzynastu księżyców, dzięki swojej wytrwałości i wolo walki już idealnie umie wszystkie ciosy, pozycje, bloki i chwyty oraz dodatkowe sztuczki, które stosują w walce koty Klanu Cienia. Na swoim pierwszym polowaniu udaje jej się upolować zająca i tłustą wiewiórkę. Wiewiórkę w ramach podziękowania wręcza mentorowi, zaś zająca wręcza Laskowej Gwieździe, aby pokazać mu, że zdołała dorównać, a nawet prześcignąć swoich rówieśników. Potem na jednym z patroli udaje jej się wytropić lisa. Postanawia się samodzielnie wyeliminować zagrożenie. Podąża za tropem, po czym dochodzi do nory lisa, z której go podstępem wywabia. Potem szybko go atakuje, po długiej widowiskowej walce, którą zdołali ujrzeć pozostali członkowie patrolu, Wiśniowa Łapa cała zakrwawiona skręca lisowi kark. W obozie w ramach uznania, Laskowa Gwiazda daje jej upolowanego przez siebie, tłustego królika, po czym kotka trafia na kilka dni do legowiska medyka, ponieważ nie jest w dobrym stanie. Od razu gdy z niego wychodzi zostaje jako pierwsza ze swojego miotu mianowana na wojowniczkę - Wiśniowy Zmierzch. Wiśniowy Zmierzch staje się prawą łapą Laskowej Gwiazdy, chociaż jej klan ma zastępcę. Kotka staje się bardzo szanowana w klanie. W bitwach zawsze przynosi straty w liczebności innych klanów. Dzięki jej niesamowitej taktyce, zwinności i przebiegłości przez kociaki, uczniów i starszych zwana jest Postrachem i Krwawym Zmierzchem. Wiśniowemu Zmierzchowi wszystko układa się idealnie. Postanawia być samotniczką do końca życia, być lojalna tylko wobec swojego przywódcy - Laskowej Gwiazdy i klanu oraz dążyć do zostania zastępczynią klanu. Jej plany krzyżuje jej spotkanie przy granicy Klanu Cienia z Klanem Pioruna Trzcinowego Szumu. Początkowo kotka chce go zaatakować z ukrycia i dać nauczkę raz na zawsze, jednak gdy staje przed nim nie umie się poruszyć. Zauroczona jego potężną sylwetką, pięknym kolorem sierści i cudnymi, przeszywającymi oczami pierwszy raz w życiu się zakochuje. Karze tylko mu odejść i zawraca do obozu. Przy kolejnym spotkaniu podczas zebrania klanów, Trzcinowy Szum siada obok niej i rozpoczyna z nią rozmowę na temat nowego zastępcy w ich klanie. Zawstydzona kotka tylko kiwa i kręci głową, starając się nie dać po sobie poznać, że jest zakochana w kocurze. Po skończonym zgromadzeniu wraca z głową w chmurach do obozu. Przez następne kilka dni nie czuje się najlepiej, więc spędza je w legowisku medyka. Po wyjściu z niego na samotnym patrolu granicznym spotyka znowu Trzcinowy Szum z Klanu Rzeki. Zbyt zauroczona w nim staje jak wryta ze spuszczoną głową. Wtedy podchodzi do niej Trzcinowy Szum, który obejmuje ją ogonem i przyciska do swojej piersi po czym mówi twardo i poważnie patrząc się głęboko w jej oczy, że kocha ją już od dawna, jednak z powodu granic klanowych bał się wyznać jej uczucie. Myślał, że przeminie, jednak ono trzymało się go i nie odpuszczało. Kotka z trudem wyznała mu, że czuła to samo. Koty umawiają się na następne spotkanie i żegnają. Zauroczona i zakochana Wiśniowy Zmierzch zaczyna trochę zaniedbywać obowiązki klanowe, jednak członkowie klanu zaczynają twierdzić, że po prostu dostała rui. Po jakimś czasie Trzcinowy Szum i Wiśniowy Zmierzch spotykają się przy Wężowych Skałach. Kocur wręcza jej świeżo upolowaną, tłustą nornicę, ona mu w podzięce odpłaca się kuksańcem i wielkim pstrągiem. Potem udają się na Słoneczne Skały, gdzie Trzcinowy Szum pięknie opowiada historię swojego klanu o najsłabszej kotce z miotu imieniem Zorza, która pomimo iż bardzo słabo chodziła i miała wielkie trudności w poruszaniu się, dzielnie parła naprzód. Pewnego dnia, gdy nosiła już imię Migocząca Zorza spotkała tajemniczego kota imieniem Leśny Prześladowca. Dołączyła go do klanu, po czym urodziła dziesięć jego kociąt. Niestety z powodu komplikacji poporodowych zmarła. Ale jej wielkie serce, jej wola walki i odwaga zostały zapamiętane i wspominane na długo po jej śmierci. Teraz wraz ze swoimi zmarłymi kociętami i kochankiem każdej nocy wspólnie czuwają nad zakochanymi. Po tym spotkaniu kotka przestała zaniedbywać obowiązki klanowe, ponieważ przypomniała sobie, co jest dla niej najważniejsze. Na następnym spotkaniu pokazała Trzcinowemu Szumowi swoją prawdziwą, skrywaną naturę. Zachowywała się lekko, z wdziękiem i dużo się śmiała, co jeszcze bardziej spodobało się kocurowi niż jej sceptyczne i twarde podejście do życia. Po wielu księżycach i spotkaniach ( na których biegali, opowiadali sobie historie swoich klanów oraz tulili się itp.) spotkali się na terytorium Klanu Cienia i przespali się na nim ze sobą. Przez następny księżyc starała się przybliżyć do Laskowej Gwiazdy, żeby upozorować ich związek. Tuż przed narodzinami kociąt wyznała na prywatnym spotkaniu swojemu partnerowi, że spodziewa się kociąt. Ten uradowany, że zostanie ojcem kazał jej spędzić tę noc z nim. Podczas ich spotkania zaczęła rodzić. Urodziła trzy kocięta w tym dwie kotki i jednego kocurka. Zauroczony swoimi dziećmi Trzcinowy Szum wybrał imię dla Tataraka, zaś Wiśniowy Zmierzch wybrała imiona dla swoich córek: Lilijki i Żurawinki. Wspólnie uzgodnili, że podzielą kocięta między siebie. Trzcinowy Szum miał zabrać Lilijkę i Tataraka, zaś Wiśniowy Zmierzch, Żurawinkę. Po powrocie do obozu, kotka upozorowała nieświadome narodziny córki, mówiąc, że narodziła się w ciągu nocy. Wyznała śmiało, że ojcem jest Laskowa Gwiazda. Nikt nie był szczególnie zaskoczony tym faktem poza Laskową Gwiazdą. Kotka przeniosła się do legowiska karmicielek, gdzie rozpoczęła troskliwą opiekę nad córka jej i Trzcinowego Szumu. Minęły 4 księżyce, a Żurawinka rosła szybko w siłę. Była bardzo silna i niezwykle podobna do swojej matki. Po kolejnym księżycu, gdy jej córka jak i za pewne reszta jej kociąt była prawie gotowa do mianowania na ucznia, na zebraniu klanu Laskowa Gwiazda od niechcenia dodał, że ich patrol widział w rzece dwójkę kociąt z Klanu Rzeki. Wiśniowy Zmierzch spanikowała, po zebraniu klanu, wyślizgnęła się niezauważenie z obozu i poszła nad rzekę, gdzie dostrzegła na Słonecznych Skałach ślady krwi, a w rzece, w oddali odpływające kocięta. Na zgromadzeniu dostrzegła siedzącego przy kotach ze swojego klanu Trzcinowy Szum, a przy nim nieznajomą, śliczną białą puchatą kotkę o jednym żółtym, jednym niebieskim oku. Owa kotka nazywała się Migoczący Wodospad. Zazdrosna Wiśniowy Zmierzch, po zebraniu zatrzymała Trzcinowy Szum o ich kocięta, ten zakłopotany dobiegł do członków swojego klanu i splótł ogon z Migoczącym Wodospadem. Potem podczas patrolu przy granicy z Klanem Rzeki dostrzegła Trzcinowy Szum spacerujący wraz z Migoczącym Wodospadem. Podsłuchała ich rozmowę i dowiedziała się, że kotka jest z nim w ciąży. Wściekła wybiegła przed niego i spytała go czemu go zdradza i czy kociaki, które niedawno utonęły w rzece to nie były ich kociaki. Zakłopotany kocur wyznał jej prawdę. Miał już dość łamania kodeksu wojownika i postanowił wieść normalne życie. Utopił uch wspólne kocięta, żeby ukryć ślady ich bycia ze sobą, a gdy Migoczący Wodospad wyznała mu miłość, postanowił mieć z nią kocięta. Wtedy Wiśniowy Zmierzch zaczęła krzyczeć, że powinien być tylko jej i że tak bardzo chciała żyć szczęśliwie. O dziwo, podeszła do niej Migoczący Wodospad i wtulając się w jej sierść przeprosiła ją za to, że zabrała jej ukochanego. Wiśniowy Zmierzch z trudem pogodziła się z kotką. Następnie Migoczący Wodospad powiedziała, że za to co zrobił Wiśniowemu Zmierzchowi i jej kociętom, zrywa z nim. Następnego dnia do obozu Klanu Cienia przybył Trzcinowy Szum i poprosił Laskową Gwiazdę o dołączenie do klanu. Opowiedział o wszystkim co robił z Wiśniowym Zmierzchem o ich kociętach i sekretnych spotkaniach. Wiśniowy Zmierzch słysząc to co mówi, rzuciła się na niego i powiedziała swoją wersję. O tym jak chciała dobrze dla swojego klanu, ale uczucie które ciągnęło ją do Trzcinowego Szumu było zbyt silne. Wyznała Laskowej Gwieździe, że Żurawinka to tak naprawdę córka jej i trzcinowego Szumu, powiedziała o jej pozostałych kociętach i o tym co Trzcinowy Szum z nimi zrobił. Powiedziała też o tym, że ją zdradzał. Zapłakana przeprosiła Laskową Gwiazdę i powiedziała mu prosto w twarz, że potem ona też go naprawdę pokochała, ale nie chciała zdradzać swojej poprzedniej miłości tak jak robił trzcinowy Szum i szczerze powiedziała, że przyjmie każdą karę jaką jej da za to co zrobiła, nawet jeśli będzie nią śmierć. Laskowa Gwiazda przytulił kotkę i kazał odejść Trzcinowemu Szumowi. Wiśniowy Zmierzch powiedziała, że gdy tylko wróci, rozszarpie go na strzępy. Niedługo po całej sytuacji znalazła w lesie na terytorium Klanu pioruna rozerwane prawdopodobnie przez lisy ciało Trzcinowego Szumu. Zniesmaczona kazała je wrzucić do rzeki. Potem okociła się ponownie, tym razem ojcem kociąt był Laskowa Gwiazda. Po mianowaniu jej kolejnych kociąt na uczniów, została mianowana na zastępczynię... ciąg dalszy nie jest chwilowo znany
Informacje dodatkowe:
Geneza imienia - Pasowało mi jakoś to imię do niej XD
Blizny - chwilowo nie wiadomo
Znaki szczególne: dwie długie, białe skarpetki na przednich łapach; drobne, białe cętki na twarzy; wiśniowy odcień sierści
Inne: chwilowo nie wiadomo
Sposób śmierci: chwilowo nie wiadomo
Wygląd/grafika:

Drzewo genealogiczne: (zarys)

Ogłoszenie

#1 14-07-2019 09:02:36

Wiśniowy Zmierzch

Stopka